Relatieverslaving ontstaat vaak al in de kindertijd.

Wanneer je bent opgegroeid in een ongezonde gezinsdynamiek, is de kans groot dat je als volwassene een partner kiest waarmee je ook in een ongezonde dynamiek recht komt. Het patroon herhaalt zich vaak in intieme relaties.

Meestal liggen er emotionele wonden en tekorten uit je kindertijd ten grondslag aan relatieverslaving en liefdesverslaving.

Zo kunnen die emotionele wonden en tekorten zijn ontstaan:

• Je groeide op in een gezin waar weinig werd gepraat over gevoelens en weinig aandacht was voor jouw specifieke gevoelens;

• Er was geen ruimte en aandacht voor jouw gevoelens en behoeftes;

• Jij voelde je niet thuis binnen het gezin waar je opgroeide en je voelde je eenzaam;

• Je werd gepest of buitengesloten op school of in het gezin;

• Een gezinslid was verslaafd of geestelijk of fysiek ziek;

• Je ouders (of een ouder) vertoonde onvoorspelbaar en onveilig gedrag. Dit kan bijvoorbeeld een ouder zijn geweest die snel kwaad werd en in woede kon uit barsten of je het gevoel gaf dat je het niet goed deed of goed was;

• Een of beide ouders maakten beloftes en afspraken die ze niet na kwamen;

• Je ouders hadden vooral aandacht voor problemen van zichzelf of een of meerdere andere gezinsleden;

• Je werd in je jeugd gekleineerd, misbruikt, kreeg nooit waardering en bevestiging, werd mishandelt of er was sprake van incest;

• Je had een rol die niet passend was bij een kind (parentificatie). Bijvoorbeeld dat jij een van je ouders of zussen of broers moest verzorgen, of de wijste persoon was;

• De aandacht van je ouders was op andere zaken gericht dan op jou, bijvoorbeeld omdat ze heel veel met hun werk bezig waren of het helpen van anderen;

• Je ouders waren erg gericht op jouw (leer)prestaties en niet op jou als geheel mens met je unieke kwaliteiten en eigenschappen.