Heb jij last van parentificatie?

Voel jij je snel verantwoordelijk? Vind jij het moeilijk om “nee” te zeggen als je “nee” voelt en heb je moeite met het aangeven van grenzen, in je relatie(s)/je werk? Ben jij erg bezig met de problemen van een ander en het oplossen ervan? Ben jij een helper? Doe je dit vooral om een goed gevoel te krijgen over jezelf? Vind je het fijn hier waardering voor te krijgen maar gaat het ook ten koste van iets? Bijvoorbeeld dat je te weinig tijd en/of energie over houdt voor jezelf. Of geef je, voor jouw gevoel, te veel waardoor je uitgeput, overprikkeld en leeg raakt?
Dan zou het kunnen zijn dat er in jouw jeugd sprake is geweest van parentificatie.

Hoe ontstaat parentificatie

Parentificatie ontstaat wanneer je als kind een rol krijgt of op je neemt die niet past en hoort bij een kind. Die rol maakt dat je te vroeg, te grote (praktische en emotionele) verantwoordelijkheden te dragen kreeg die niet passen bij een kind. Je was gedwongen om vaardigheden en talenten in zetten die niet horen bij een kind van die leeftijd of überhaupt bij een kind.
Zo moest ik bijvoorbeeld als kleuter in mijn eentje naar school terwijl dat eigenlijk veel te spannend is voor een kind van 4. Daarmee is bij mij faalangst ontstaan.

Ieder kind wil het goed doen voor zijn/haar ouders. Als we niet die waardering, aandacht en steun kregen waar we behoefte aan hadden, gingen we als kind een bepaalde rol innemen.

Kind-rollen uit ons verleden

We dachten als kind dat in onze emotionele behoeftes voorzien werd als we een bepaalde rol zouden innnemen. Voorbeelden van die rollen zijn bijvoorbeeld:

-Het perfecte kind
-De zondebok / zwarte schaap
-Het zorgende / helpende kind
-Het over-verantwoordelijke kind
-Het brave kind
-Het loyale kind
-De clown, die gevoelens weg grapt en lacht
-Het kind wat niet volwassen mocht worden
-Het kind wat mama en/of pappa moest redden
-Het kind wat de harmonie in het gezin moest bewaken
-Het kind wat de partnerrol in vulde
-Het kind wat er niet mocht zijn

De gevolgen van parentificatie

Parentificatie is schadelijk voor de emotionele ontwikkeling van een kind en leidt vaak in je volwassen leven tot ernstige problemen. Dit komt omdat je als kind allerlei mechanismen hebt ontwikkelt die je onbewust, als volwassene, blijft herhalen in je relatie(s), binnen de familie-systemen en op je werk.

Voorbeelden van die mechanismen zijn:

– Altijd de controle willen
-Bovengemiddeld je best doen en presteren
-Heel erg gericht zijn op de ander en helpen van de ander
-Perfectionisme
-Aanpassingsgedrag
-Please-gedrag
-Vluchtgedrag
-Gevoelens en behoeftes weg drukken, weg grappen en lachen
-Je altijd het slachtoffer voelen

Allemaal patronen waarmee jouw eigen, werkelijke gevoelens en behoeftes onderdrukt worden. Dat heeft tot gevolg dat je jouw eigen gevoelens en behoeftes onvoldoende zelf invulling kunt geven. Dit leidt vaak tot een innerlijk onvervuld gevoel. Het gevoel dat je het leven van anderen of een ander leeft of zoals iemand anders het van jou wil. Een gevoel van leegte, eenzaamheid, faalangst en andere angsten. En tot hechtingsproblemen in relaties zoals bindingsangst, verlatingsangst, relatieverslaving, emotionele afhankelijkheid, ongelijkwaardige relatiepatronen overspannenheid, burnout en onverwerkte trauma ‘s.

De gevolgen van parentificatie oplossen

De eerste stap bij het oplossen van de gevolgen van parentificatie is je bewust te worden van de patronen die je onbewust aan het herhalen bent. Omdat je vaak al heel je leven in die patronen zit, kun je ze meestal zelf niet meer zien. Het zijn blinde vlekken voor je geworden. Daarom kan het heel helpend zijn samen met een expert die patronen te gaan onderzoeken en te kijken hoe je ze kunt oplossen en veranderen zodat je er geen last meer van hebt.

Wil je meer weten over de vervolgstappen die je kunt zetten en hulp die je hierbij kunt krijgen?
Lees er hier meer over. Of lees meer in het E-Book “Van liefdespijn naar liefdesgeluk”.